Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010

Μια εικόνα χίλιες λέξεις, Ελλαδάρα

Στη χώρα που ζούμε, το θράσος στους περισσότερους είναι όπως το γάλα για τα βρέφη. Θράσος μέχρι αηδίας. Ηθικότητα μηδέν. Δημιουργούμε τη λύση, σαν να μην υπήρξε ποτέ πρόβλημα. Απλή λογική: έχουμε πρόβλημα; ... είχαμε!

Σ' αυτή τη χώρα ή θα είναι 1 και θα δουλεύει για δέκα ή θα είναι 10 στη θέση του ενός.Δέκα όμως κιμπάρηδες. Ότι ηλιθιότητα κάνουμε την υπερηφανευόμαστε. Είμαστε έντονοι χαρακτήρες οι Έλληνες, αλλά δεν χρειάζεται να προκαλούμε τα πάθη.



Κάποτε πήγαιναν οι πατεράδες μας στο στρατό και ακόμα λένε ιστορίες και τους ακούς με προσοχή. Τώρα κάνουμε ανταγωνισμό ποιος λούφαρε πιο πολύ. Και το χειρότερο είναι ότι σχεδόν κανένας δε ντρέπεται γι αυτό. Με γεια τους με χαρά τους αυτούς που χρωστάνε χάρες και εξαρτούνται από τιποτένιους ανθρώπους.

Αυτό που μένει στο τέλος γι αυτόν που ξεχώρισε από την αρχή, είναι μια λέξη: "Μαλάκας". Περιμένουμε την ώρα και τη στιγμή, πότε θα εξαφανιστούν αυτοί οι 10 οι τιποτένιοι που θα οδηγούν εδώ την κατάσταση. Το πιθανότερο είναι να μη γίνει. Αλλά με την κρίση όλα είναι δυνατά.

Δεν υπάρχουν σχόλια: