Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2009

Θηριώδες



Το όχημα διαθέτει 208 ρόδες, κινείται με την υπερβολική ταχύτητα των 3 μιλίων την ωρα.
Χρειάστηκε 20 μέρες για να διανύσει 75 μίλια.

Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2009

Βούλιαξε το ελληνικό ποδόσφαιρο

Μετά την Εθνική και οι ομάδες μας παρασύρθηκαν από την κατάντια του ελληνικού ποδοσφαίρου. Δύο διασυρμοί χτες, από δύο ομάδες όχι φοβερές.

Να είναι ότι το Europa League δεν μας αρέσει, γιατί όπως και να το κάνουμε δεν είναι και Champion's League και δεν ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία μας;

Να είναι ότι αντί να δουλέψουμε και να αναδείξουμε τους Έλληνες πιτσιρικάδες που έχουν μεγάλο ταλέντο, φέρνουμε ότι περισσεύει από τους μεγάλους της Ευρώπης;

Να είναι η οργάνωση που λείπει εντελώς και οι ομάδες μας δείχνουν να κάνουν τουρισμό;

Αφού έχουμε δείξει στο παρελθόν ότι έχουμε ανταπεξέλθει με τον καλύτερο τρόπο σε ομάδες όπως η Real Madrid, Inter, Manchester United κτλ. Φτάσαμε να φοβόμαστε αντίπαλους του βεληνεκούς μας (ή έστω ένα κλικ παραπάνω από μας);

Το μόνο που άξιζε χτες ήτανε η παρουσία του κόσμου της ΑΕΚ στο Liverpool.

Εμείς οι Έλληνες πάντα βρίσκουμε τον τρόπο να εκπλήσσουμε τον κόσμο, με το ταμπεραμέντο που μας διακρίνει. Απλά τα τελευταία χρόνια οι παράγοντες των ομάδων μας έχουν πάψει να είναι φίλαθλοι. Ολοκληρώθηκε η μεταγραφική περίοδος του καλοκαιριού με ουκ ολίγες εντυπωσιακές κινήσεις και όχι μόνο από 3 ομάδες, ακόμα και από τον Εργοτέλη, την Καβάλα.
Ποιος θα τους θυμάται αυτούς το Γενάρη; Ποιος απ' αυτούς θα είναι εδώ και τον επόμενο Σεπτέμβρη.

Χτες οι παίχτες δε φταίγανε. Έφταιγε η νοοτροπία που τους έχει περάσει κάποιος της κατωτερότητας. Φυσικά όταν έχεις ένα 70% ξένους στην ενδεκάδα με τη ψυχή θα παίξουν;
Φέρτε τους Έλληνες, βγάλτε ταλέντα και αξιοποιήστε τα. Και αυτό θα γίνει κατά βάση από τις ιστορικές επαρχιακές ομάδες που βγήκαν και πάλι στον αφρό μετά από πολλά χρόνια που βολοδέρνανε στις μικρές κατηγορίες, όπως η Λάρισα, η Καβάλα, ο Πιερικός, η Δόξα Δράμας.

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2009

Α ρε Σαλονίκη...

Ατάκες στο πεδίο ... Νο. 2

Ατάκες πολλές, πάρα πολλές ... all time classics, μοναδικές και ανεπανάληπτες.

" (με το κροκί και το μολύβι)
- Άντε θα ρθεις;
- Που να ρθω;
- Να μετρήσεις το νερό."

"-Ρε παλικάρια κανα οικόπεδο περισσεύει να πάρουμε;
Τρεις γάμους έκανα, ζωντόχηρος είμαι"

" - Ρε φιλαράκι, θα πάρουμε κανένα οικόπεδο;
Έχουμε κι ένα ξώγαμο."

" - Τους έφαγα 7 χιλιάρικα και τώρα θέλουν να μου τα πάρουν πίσω.
Αυτοί που κλέβουν εκατομμύρια δε τους νοιάζει. Βρε δε παν να γ*****νε. "
(πες τα παππού)

" - Κάτσε να ρωτήσουμε τα παιδιά.
- Ρε παιδιά γραβάτα ξέρετε να δένετε;
- Ε κάτι λίγα
- Για γαμπρό;
- Ε όχι και για γαμπρό (τοπογράφοι είμαστε)"

Λες πολλά δικέ μου ...

Ανυποψίαστος ομικητής ...

Μια ανεπανάληπτη προσωπικότητα ... κατεβαίνει στις εκλογές

Πρόκειται για έναν νεαρό, γνωστός ως Γιάγκος, που αποτελεί πραγματικά μορφή. Από μικρός είχε διακρίσεις στη μουσική, στη ζωγραφική, πέρασε Πολιτικός Μηχανικός στην Πάτρα, απ' όπου τελείωσε αριστούχος παρουσιάζοντας δύο διπλωματικές, ασχολείται ερασιτεχνικά με τον κινηματογράφο, έχει πάρει βραβεία από ταινίες που γύρισε (Κόμης Γιάγκουλας και το αποκορύφωμα: η τριλογία Γιαγκόναν ο Βάρβαρος), ιδρυτής της φοιτητικής παράτασης ΔΑΣΠ (Δεν Ανήκω Σε Παράταξη), υπηρετεί στις ειδικές δυνάμεις αρνούμενος βύσματα που του προτάθηκαν.

Αναλυτικά το βιογραφικό του εδώ.

Και η ιστοσελίδα του.

Αξιοσημείωτες στιγμές.

- Μόλις παίρνει το δίπλωμά του από τον πρύτανη, βγάζει ένα σπαθί και κόβει την κοτσίδα.

- Σε γυρίσματα του Γιαγκόναν μαζί με άλλους φοιτητές σε ερειπωμένο χωριό της Πάτρας, κάτοικοι φωνάζουν την αστυνομία νομίζοντας ότι πρόκειται για σατανιστές και συλλαμβάνονται.

Εδώ ένα βίντεο που τα λέει όλα

Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2009

Στοιχειωμένες ... μετρήσεις


Μετρήσεις σε ένα μέρος εγκατελλειμένο, κρυμμένο μέσα στη βλάστηση. Τόπος μυστηρίου. Όμως και κει βρεθήκαμε για να μετρήσουμε. Τοπογράφοι Μηχανικοί ολέ.


Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2009

Ατάκα ... στο πεδίο

Εμείς οι τοπογράφοι επειδή τυχαίνει να μετρήσουμε οπουδήποτε και έχουμε επίσης μια ιδιαίτερη σχέση με τον κόσμο, ακούμε πολλά πμαργαριτάρια. Ένα 80% του κόσμου, ίσως και παραπάνω, δεν καταλαβαίνει τι κάνουμε όταν βρίσκομαστε στο μέρος τους με αυτά εδώ τα εργαλεία:



Έχοντας δουλέψει σε πολλά χωριά, κυρίως της Δράμας, έχουμε ακούσει τα απίθανα. Διάλογοι μεταξύ ηλικιωμένων ανθρώπων μεταξύ τους, αλλά ατάκες και προς εμάς:

" Θα περάσετε αέριο; "

" Από τον ΟΤΕ είστε; Περνάτε το internet ; "

" Θα μας φτιάξετε γέφυρα; "

" - Τι μετράνε αυτοί εδώ;
- Τι να μετρήσω; Τα σκουπίδια βγήκα να πετάξω. (κουφός ο παππούς)"

" - Τι μετράνε πάλι αυτοί εδώ;
- Ο Παπανδρέας τους έβαλε να μετρήσουν. "

" - Θα γίνει επέκταση του σχεδίου πόλεως λένε
- Αφού δεν είμαστε πόλη, χωριό είμαστε. "

" Ρε παλικάρια βγάλτε μας μια φωτογραφία. "

" Από την εφορία είστε; "
(με πολύ καχυποψία)

" Μα τι κάνετε; Μην το μετράτε αυτό εδώ. Είναι αυθαίρετο. "

" Καλημέρα. Τι θα μας κάνετε; Θα μεγαλώσετε το δρόμο; "
(αν γκρεμίσουμε μερικά σπίτια μπορεί)

" Από τη ΔΕΗ είστε, θα μας περάσετε καλώδια; "

" Τι βάφετε εκεί πέρα; Γκράφιτι κάνετε; "
(το βάψιμο της στάσης)

Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2009

Να έχουν δικαίωμα για Τοπογραφικά μόνο οι Τοπογράφοι

Στην κοινωνία που ζούμε, στη χώρα που ζούμε ο καθένας κάνει ότι θέλει. Ο καθένας πιστεύει ότι μπορεί να κάνει οτιδήποτε βάλει στο μυαλό, κι ας μπαίνει στα χωράφια άλλου.
Έτσι και στη δουλειά μας μπλέκεται πολύς κόσμος:

- Πολιτικοί Μηχανικοί
- Αρχιτέκτονες
- Μηχανολόγοι Μηχανικοί
- Δασολόγοι
- Γεωπόνοι
- Δασοπόνοι
- Εργοδηγοί
- Εμπειροτέχνες (?)

και πολλοί άλλοι....

Το χειρότερο απ' όλα είναι το πως αυτοί οι κύριοι (ή κυρίες) κάνουν τα τοπογραφικά.
Το πως τα καταφέρνουν είναι δικό του θέμα...

Το αποτέλεσμα όμως είναι αισχρό, απαράδεκτο, τραγικό !!!
Τουλάχιστον ας ρωτήσουν έναν τοπογράφο πως να το φτιάξουν.
Και όλα αυτά χωρίς όργανο. Με ένα χάρακα από ένα χάρτη διανομής και στην καλύτερη ένα GPS χειρός, ακρίβειας 5 μέτρων τουλάχιστον.

Κάτι πρέπει να αρχίζει να αλλάζει σιγά σιγά. Στο χέρι μας είναι να προσπαθήσουμε, τουλάχιστον εμείς οι νέοι Τοπογράφοι Μηχανικοί.

Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2009

Διαλέγουμε τη Σελήνη


Υπάρχει μια ιστοσελίδα η οποία προσομοιώνει πολύ ρεαλιστικά μια εκτόξευση πυραύλου, το ταξίδι προς το φεγγάρι και την προσελήνωση.

Μπορείται να ταξιδέψετε από εδώ

Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2009

Hear N' Aid, Stars

Το 1985 έγινε μια προσπάθεια από τη ροκ σκηνή για να συγκεντρωθούν χρήματα για την καταπολέμηση της πείνας στην Αφρική. Μέσα σε ένα χρόνο συγκεντρώθηκε $1.000.000.

Τον Μάιο του 1985 περίπου 40 καλλιτέχνες βρέθηκαν σε στούντιο του Hollywood και ηχογράφησαν το άλμπουμ "Stars", στο οποίο ξεχώρισε το ομώνυμο τραγούδι. Στις ηχογραφήσεις συμμετείχαν μέλη των γνωστών συγκροτημάτων: Dio, Quiet Riot, Iron Maiden, Motley Crue, Twisted Sister, Queensryche, Blue Oyster Cult, Yngwie Malmsteen, Judas Priest, Dokeen κτλ.

Το τραγούδι "Stars" ήταν σύνθεση του Ronnie James Dio. Ένα εξαιρετικό κομμάτι, στο οποίο συμμετέχουν οι καλύτερες φωνές και οι καλύτερες κιθάρες με πολλά εκπληκτικά σόλο.

Περισσότερες πληροφορίες εδώ

Το βίντεο τα λέει όλα...

Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2009

Καταρράκτης του Λειβαδίτη


Για ακόμα μια φορά σ' αυτό το blog ένα από τα ομορφότερα μέρη στην Ελλάδα, που λίγοι το ξέρουν. Αν και εδώ και μερικά χρόνια το επισκέπτεται πολύς κόσμος, ιδίως από μακριά. Ο καταρράκτης για όσους δεν ξέρουν είναι ο μεγαλύτερος στα Βαλκάνια! Βρίσκονται στα όρια των νομών Δράμας και Ξάνθης. Ο δρόμος που φτάνει εκεί βρίσκεται στο νομό Ξάνθης. Ο ίδιος ο καταρράκτης λέγεται ότι είναι εντός ορίων Δράμας. Από την πλευρά της Δράμας φτάνει αγροτικός δρόμος από το χωριό Διπόταμα.



Το εντυπωσιακό είναι ότι βρίσκονται σε ένα υψόμετρο πάνω από 1200 μέτρα σε ένα μέρος που υπάρχει μόνο πράσινο. Τα νερά του καταρράκτη αγγίζουν τους 3,4 βαθμούς το καλοκαίρι. Ιδιαίτερα παγωμένο νερό, αν και μερικοί τολμηροί βουτάνε, βέβαια βγαίνουν αμέσως.


Στα 33 χιλιόμετρα από Ξάνθη και στα 56 περίπου από Δράμα βρίσκεται το χωριό Καρυόφυτο. Από κει και πέρα ακολουθώντας μια διαδρομή προς το βουνό γύρω στα 10 χιλιόμετρα φτάνει κανείς στο χωριό Λειβαδίτης. Από κει και πέρα στα 7 περίπου χιλιόμετρα είναι ο καταρράκτης. Ο δρόμος είναι ασφαλτοστρωμένος, εκτός από ένα τελευταίο κομμάτι 2 χιλιομέτρων χωματόδρομου, σε εξαιρετική κατάσταση.

Στο τέλος του δρόμου ξεκινάει μονοπάτι 2 χιλιομέτρων που κατεβαίνει προς τον καταρράκτη.
Η κατάβαση είναι εύκολη, ενώ η ανάβαση δυσκολεύει λίγο. Όλη η διαδρομή βρίσκεται κάτω από πυκνά και ψηλά δέντρα. Η θερμοκρασία το καλοκαίρι και ώρες μεσημεριανές με δυσκολία φτάνει τους 20.


Μόλις φτάσει κανείς στον καταρράκτη αντιμετωπίζει ένα εκπληκτικό θέαμα. Η φύση οργιάζει εκεί κάτω. Οι εικόνες μιλάνε από μόνες τους. Μπορεί κανείς να πάει κάτω από τον καταρράκτη, εφόσον έχει λίγο νερό και με δυσκολία, όπου η ψύχρα είναι αισθητή.




Την περίοδο του φθινοπώρου το νερό είναι περισσότερο, ενώ το χειμώνα παγώνει εξ ολοκλήρου.



Αξίζει τον κόπο να το επισκεφθείτε...


Η τελευταία φωτογραφία είναι στο δρόμο, πριν το μονοπάτι.