Ειλικρινά αυτό που συνέβη δε πιστεύω να το περίμενε κανείς. Γυρνάμε σε μια άλλη εποχή. Μια παρέα κουκουλοφόρων μπήκαν σε ένα super market στα Εξάρχεια, κλέψανε μερικά προϊόντα και πήγαν στη λαϊκή αγορά και τα μοίρασαν στον κόσμο. Φανταστείτε σε τι κατάσταση έχουμε φτάσει για να συμβεί αυτό το γεγονός. Πάμε από το κακό στο χειρότερο και κάποιοι σ' αυτή τη χώρα κοιτούν την πάρτη τους.
Μετά και τις εκπομπές του Ευαγγελάτου, εξακριβώθηκε το ότι υπάρχει μια ασυδοσία σε κάθε τομέα στην Ελλάδα. Αυτό λίγο πολύ το ξέραμε όλοι και το ζούμε καθημερινά, αλλά έπρεπε κάποιος να βγάλει το πρόβλημα σε κοινή θέα και να του δώσει την πρέπουσα προσοχή. Τα τελευταία χρόνια οι πολιτικοί της χώρας μας πέρα του ότι κλέβουν και ρημάζουν, βγαίνουν και λένε με τρόπο πειστικό ότι προσφέρουν. Και βέβαια υπάρχουν μάζες ανθρώπων που είναι ευκολόπιστοι, ίσως με τη συνδρομή κάποιων υποσχέσεων. Γιατί άραγε όταν φτάνουν οι εκλογές όλοι όσοι φωνάζανε και διαμαρτύρονταν, γίνονται υποστηρικτές αυτών που τους έκαναν τη ζωή δύσκολη;
Αυτά βέβαια είναι γνωστά σε όλους μας, όλοι τα γνωρίζουμε και τα ζούμε στην καθημερινότητα μας. Απλά δεν υπάρχει κάποιος ικανός και συνειδητοποιημένος να σταματήσει αυτή την κατάσταση. Δεν ξέρω αν μόνο σε μένα έχει δημιουργηθεί η εντύπωση ότι βαίνουμε σε μια κατεύθυνση χωρίς ελπίδα βελτίωσης.
Για να γυρίσω στο θέμα τις ακρίβειας και σε αυτά που πολλοί είδαμε στην εκπομπή του Ευαγγελάτου στην τηλεόραση, τα στοιχεία είναι εντυπωσιακά. Σε κάθε τομέα και επίπεδο της ζωής μας τα πάντα είναι με διαφορά πιο ακριβά από χώρες που το βιοτικό επίπεδο είναι καλύτερο. Και δε μιλάω για το μπακάλη της γειτονιάς, αλλά για πολυεθνικές εταιρείες που στην Ελλάδα χτυπάνε τις τιμές. Για ποιο λόγο όμως;
Η κατάσταση είναι ανεξέλεγκτη. Δηλαδή δε φταίνε μόνο οι εταιρείες, οι έμποροι αλλά και οι αρμόδιοι της κυβέρνησης που θα έπρεπε να εφαρμόζουν τους απαραίτητους ελέγχους. Μόνο που αυτό δεν υφίσταται. Εγώ προσωπικά, έχω ζήσει πολύ έντονα αυτή την κατάσταση σαν φοιτητής και όχι μόνο εγώ, αλλά όλοι οι συμφοιτητές μου ανεξαρτήτως. Έξι χρόνια φοιτητής, μπορώ να πω ότι τα δυο πρώτα και τα δυο τελευταία χρόνια έχουν τέτοια διαφορά που δίνουν την εντύπωση ότι πέρασαν 15 χρόνια. Στην αρχή με 200 ευρώ είμασταν άνετοι και μας περίσσευαν. Τώρα 400 με το ζόρυ φτάνουν. Όταν κάποια βασικά προιόντα, όπως το λάδι έχουν φτάσει να πωλούνται σχεδόν στη διπλάσια τιμή, καταλαβαίνει κανείς για το μέγεθος της κατάστασης.
Τυχαία στις ειδήσεις που παρακολουθούσα χτες προς έκπληξη μου είδα ότι μεγάλα super market προέβησαν σε μειώσεις τιμών των προϊόντων τους έως και 10%. Επίσης, ξεκίνησαν εντατικοί έλεγχοι και ανακοινώθηκε επιβολή προστίμων. Έπρεπε να φτάσουμε σε τέτοια τραγική κατάσταση για να συγκινηθούν κάποιοι; Μπορεί κάποιοι να πέφτουν από τα ποδήλατα, αλλά κάποιοι άλλοι νομίζουν ότι είναι πρόεδροι ακόμα στα 15μελή του σχολείου τους; Αυτοί οι έλεγχοι ελπίζουμε να είναι μόνιμοι και όχι για να ηρεμήσουν τα πνεύματα μετά τις εκπομπές του Ευαγγελάτου, γιατί στην Ελλάδα όταν συμβαίνει ένα δυσάρεστο γεγονός, τέτοιος είναι ο τρόπος αντιμετώπισής του. Όπως τότε με το φορτηγό που σκότωσε δεκάδες μαθητές στα Τέμπη και για δυο μήνες οι αστυνομικοί τρελάθηκαν να κάνουν ελέγχους, βέβαια μόλις κόπασαν τα πνεύματα σταμάτησαν οριστικά, μέχρι που να γινόταν κάτι εκ νέου.
Όλα αυτά δεν είναι μόνο δικές μου απόψεις αλλά και πολλών ακόμα. Θέλω να σημειώσω ότι αυτά δε τα γράφω για να τα δει κάποιος και να συγκινηθεί. Δεν πιστεύω ότι η άποψη μου έχει ειδικό βάρος. Παρ' όλα αυτά θελα απλώς να εκθέσω τις απόψεις μου, γιατί το blog είναι το μόνο μέσο που μπορεί κανείς στην Ελλάδα να χρησιμοποιήσει και να εκφραστεί. Ελπίζω πως δε θα πειράξει μερικούς αυτό και ελπίζω ότι δε θα φτάσουν μερικοί στο σημείο να θέσουν περιορισμούς στους bloggers.
Τέρμα για σήμερα. Δεν ήθελα να γίνω κουραστικός. Καλή μέρα και καλό μήνα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου