Πέμπτη 20 Μαρτίου 2008

Λίγο φως ρε παιδιά...

ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΟΤΕ, δημοσιογράφοι, πρατήρια βενζίνης, δάσκαλοι, καθηγητές, γιατροί, δικηγόροι, συμβολαιογράφοι, δικαστικοί επιμελητές, μηχανικοί, οδοντίατροι, φαρμακοποιοί, βιοτέχνες, επαγγελματίες, μικρομεσαίοι έμποροι, μετρό, τραμ, ηλεκτρικός, αστικά λεωφορεία, ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας, αεροπορικές εταιρείες, εξεταστές υποψηφίων οδηγών, ΟΣΕ, προαστιακός, σκουπιδιάρηδες απεργούν!!! Και φυσικά η ΔΕΗ, που μας έχει αλλάξει τα φώτα... για ποιο λόγο; Πρέπει να είναι σοβαρός πάντως, γιατί δε θυμάμαι ξανά να είχαμε τέτοιες διακοπές ρεύματος εξαιτίας μιας απεργίας. Επίσης, στα πανεπιστήμια πάλι έχουμε καταλήψεις! Όλα αυτά για το ασφαλιστικό.

Δυσκολεύομαι να βρω κάποιο επάγγελμα που οι εργαζόμενοι να μην κάνουν απεργία. Βέβαια τα τελευταία χρόνια τέτοιες μαζικές απεργίες είναι συνυθησμένες. Τείνουν να καταντήσουν ρουτίνα. Πολλοί όμως δεν αντιλαμβάνονται το μέγεθος της κατάστασης. Δεν τους αγγίζει καν. Είκοσι κάτι χρόνια που θυμάμαι τη ζωή μου, δυσκολεύομαι να βρω μια ανάλογη κατάσταση. Ίσως έχουμε τους χειρότερους πολιτικούς των τελευταίων χρόνων. Και αυτούς που κυβερνάν και αυτούς που δεν κυβερνάν, γιατί κυβέρνηση και αντιπολίτευση είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Αυτή η εικόνα όμως δε λέει να αλλάξει. Είναι χαζός και ευκολόπιστος ο κόσμος που τους ψηφίζει; Ή μήπως ξεμείναμε από πολιτικούς κάποιου ειδικού βάρους.

Φως στο τούνελ δε φαίνεται με τίποτα. Αυτή η σαπίλα είναι μια αλυσίδα, μια μεγάλη αλυσίδα που κανείς δεν γνωρίζει που ξεκινάει και που σταματάει. Για την όλη φάση φαίνεται να εμπλέκονται πολλοί. Λογικό επακόλουθο όταν δε λειτουργεί τίποτα με το σωστό τρόπο. Και ποιος είναι ο σωστός τρόπος; Ο ελληνικός τρόπος; Η ελληνική νοοτροπία είναι αυτή που μας δυσκολεύει όλους να αλλάξουμε; Πάντως είναι ένα τεράστιο θέμα που δεν έχει σταματημό, ούτε δίνει λύσεις στα προβλήματα. Ίσως δεν υπάρχει το μορφωτικό υπόβαθρο που απαιτεί η κατάσταση. Πιστεύω ότι οι νεότεροι, ο νεότερος κόσμος είναι πιο αγανακτισμένος από τους παλιότερους. Το θέμα είναι όταν παλιώσουν και αυτοί να διατηρήσουν τα πιστεύω τους και να μη γίνουν σαν τους προκατόχους τους.

Κάτι πρέπει να αλλάξει επειγόντως. Δεν είμαι ο πρώτος που το λέει, ούτε ο τελευταίος. Βέβαια δε θα καταφέρω κάτι, ούτε εγώ. Δεν περιμένω κάποιος Κωστάκης ή Γιωργάκης να το διαβάσει και να προβληματιστεί. Πρέπει εμείς οι ίδιοι να βρούμε ανθρώπους που να μας αντιπροσωπεύουν. Έχουμε τέτοιους ανθρώπους πιστεύω. Αρκετούς. Όμως είναι μισητοί σε πολλούς, γιατί κάτι λαμόγια κάνουν κουμάντο σε πολλά πράματα σ' αυτή τη χώρα. Από το ποδόσφαιρο μέχρι την πολιτική. Αυτά είχα να πω. Χαίρομαι που κάποιος έξυπνος μπόρεσε και συνέλαβε την ιδέα του blog για να μπορούμε εμείς να εκφράζουμε τη γνώμη μας ελεύθερα. Για πόσο ακόμα δε γνωρίζω, αλλά είναι στο χέρι μας. Καλό κουράγιο αδέρφια!





Δεν υπάρχουν σχόλια: