Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2007

Αποτύπωση οικισμού στην Άσσηρο Θεσσαλονίκης



Η πρώτη μας μεγάλη δουλειά ως τοπογράφοι, πριν το πτυχίο βέβαια, είναι γεγονός. Σύνολο εργασιών 13 μέρες. Αποτύπωση ενός μέρους της Ασσήρου, περίπου στα 150 στρέμματα. Εγώ στο όργανο, o Βασίλης στο κοντάρι (2 μέρες όργανο) και ο Γιάννης (το αφεντικό) στο κροκί και στην οργάνωση. Η δουλειά ξεκινούσε περίπου στις 8:30 κ τέλειωνε γύρω στις 4. Η ζέστη ανυπόφορη , είχε βέβαια και τα θετικά της. Πρώτη φορά στη ζωή μας τέτοιο μαύρισμα. Ούτε ένα μήνα διακοπές στη Χαβάη να κάναμε. Το πρωινό ξεκινούσε με καφεδάκι, για να ανοίξει το μάτι. Το πρώτο κομμάτι της δουλειάς ήταν ψιλοχαλαρό. Είχαμε λίγες ανοιχτωσιές, μερικά χωράφια, οπότε μέσα σε λίγη ώρα βγάζαμε στρέμματα, παίρνοντας μόνο υψομετρικά. Το ζόρυ το μεγάλο έφτασε στο τελευταίο κομμάτι, στο κέντρο της Ασσήρου. Το ένα σπίτι πάνω στο άλλο, αυλές ανύπαρκτες, δρόμοι - σοκάκια. Οικισμός χτισμένος σε προϋφιστάμενο οικισμό! Οι κάτοικοι δεν παρέλειψαν να μας πουν ποιος τους έκλεψε και πόσα μέτρα από το οικόπεδό τους, νομίζοντας πως θα αποδώσουμε δικαιοσύνη. Κακομοίρηδες! Μερικοί μας αντιμετώπισαν με θαυμασμό, μη καταλαβαίνοντας ακριβώς τι κάνουμε και νομίζοντας ότι κάνουμε κάτι τρομερό! Άλλοι πάλι μας αντιμετώπισαν με διστακτικότητα, νομίζοντας ότι θα τους κλέψουμε το οικόπεδο, κυρίως αυτοί που είχαν λερωμένη τη φωλιά τους με κάτι τετραόροφα μέσα στο χωριό!!!! Γενικώς η συμπεριφορά του κόσμου ήταν καλή, αφού μας πρόσφεραν ουκ ολίγους χυμούς, καρπούζι, καφέδες μέχρι και προξενιό θέλαν να μας κάνουν με κορίτσια του χωριού. Αυτά είναι τα καλά του επαγγέλματος! Σε γενικές γραμμές ήταν καλή εμπειρία, εφόσον βέβαια κλείσουν και οι οδεύσεις οπότε όλα θα κυλήσουν ομαλά. Σε διαφορετική περίπτωση μαύρο φίδι που μας έφαγε, γιατί πρέπει να ξαναμετρήσουμε! Όσον αφορά το τεχνικό κομμάτι, χρησιμοποιήσαμε κυρίως το Nikon NPL-352 με laser, που μας έλυσε τα χέρια σε μέρη που δε μπορούσαμε να μπούμε λόγω σκυλιών ή κάποιου στραβού γέρου. Επίσης χρησιμοποιήσαμε το πιο αρχαίο Nikon DTM-450. Χτυπήσαμε περίπου 2500 σημεία και σταθήκαμε σε 100 περίπου στάσεις. Αυτά έγιναν πάνω κάτω στην Άσσηρο κατά τη διάρκεια της αποτύπωσης. Τελικά το επάγγελμα αξίζει τον κόπο, γιατί πηγαίνεις σε πολλά μέρη που δε φανταζόσουν ποτέ ότι θα πήγαινες (π.χ. Άσσηρος Θεσσαλονίκης) και γνωρίζεις και πολύ κόσμο (και ωραίο κόσμο... για να μην ξεχνιόμαστε).





2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ax!ax! i douleia kanei ton andra

Ανώνυμος είπε...

ti agoria eiste eseis ?